Leconfield:
Mijn laatste vier weken op Leconfield stonden voornamelijk in het teken van polo. Elke dag was ik verantwoordelijk voor het voer, werd er overlegd wanneer de paarden beweging zouden krijgen, en moest ik het weer ik de gaten houden. Polo was nu niet alleen meer op zaterdag, maar ook op zondag. Dat betekent op zaterdag vroeg op pad, om 2 tot 3 uur te rijden naar de wedstrijdlocatie, de eerste wedstrijd op zaterdag en dan ergens de nacht doorbrengen bij vrienden van Tim. Op deze manier ontmoette ik erg veel leuke nieuwe mensen en heb ik veel verhalen van vroeger gehoord. Zondag de finales en dan weer dat hele stuk terugrijden naar de farm. Geen vrije dagen meer voor mij dus, maar ik heb onwijs genoten van deze weken.

Naast het werk met de paarden moest er ook nog ander werk op de farm gebeuren. Zo zijn ze bezig om een huisje te bouwen en moesten we regelmatig helpen met palen tillen, helpen dingen afplakken, en met cement storten. Dus, ik kan iets nieuws aan mijn cv toevoegen: Ervaring met het leggen van de fundering van een huis ;) . Iemand plannen om een nieuw huis te bouwen?? Als je een paar weken wacht kom ik helpen!

Op een avond begin augustus gingen Danny, Rosa en Justin jagen. Af en toe schieten ze wat wilde geiten of kangoeroes om onze vleesvoorraad aan te vullen. Zo ook deze avond. Een uur later kwamen ze terug met een verrassing. Ze hadden een kangoeroe geschoten, maar deze bleek een baby in haar buidel te hebben. Kennelijk leren alle Aussie op school wat je moet doen als je een baby kangoeroe vindt, dus direct werd er een kussensloop tevoorschijn gehaald en werd de joey hierin gedaan. Moeder bleek zo goed als geen melk meer te produceren, dus het laatste beetje werd in een fles gedaan, gemengd met wat water, en zo konden we de joey wat drinken geven. Hij was al flink groot, dus de vraag was of hij groot genoeg was om voor zichzelf te zorgen. De eerste uren heeft hij in de kussensloop in een doos liggen slapen en als we niet keken zat ie zachtjes wat appel te eten. Amberley besloot hem die nacht in haar kamer te houden en de volgende dag wat voer te kopen in town. Toen we de volgende ochtend wakker werden en vroegen waar de joey was bleek dat hij midden in de nacht opeens wild werd, dus toen heeft ze de deur maar open gezet zodat hij weg kon als hij wilde. Dat wilde hij kennelijk, en we hebben hem daarna niet meer gezien. Kennelijk was hij dus groot genoeg om voor zichzelf te zorgen.

De derde week van augustus hadden we de eerste school na de winterstop. We hadden maar een kleine groep, dus veel tijd om iedereen goed te leren kennen. Erg gezellig, en op vrijdagavond zijn we dan ook met z'n allen wezen bowlen en cocktails wezen drinken!

Op 23 augustus heb ik Leconfield verlaten. Wederom met een dubbel gevoel, maar ook wetende dat ik hier zo'n geweldige tijd heb gehad, dat het eigenlijk niet beter kan worden dan dit. Dus, omdat ik niet goed wist wat ik moest zeggen, heb ik iedereen een knuffel gegeven en heb ik afscheid genomen van deze geweldige plek met geweldige mensen en dieren. En nu, na deze bijzondere ervaring, terug naar het backpackers leven, terug naar het ontdekken van nieuwe plekken en het ontmoeten van nieuwe mensen.

Bali:
Dat ontdekken van nieuwe plekken besloot ik niet alleen te gaan doen. Op Leconfield heb ik een paar weken samengewerkt met Em, een duits meisje. Ze had een beetje dezelfde plannen, dus besloten we om na een paar dagen in Tamworth, samen naar Indonesie te gaan, dus een weekje Bali was het nieuwe plan! Eerst naar Sydney, daar even wat bekenden opzoeken, last minute een hotel voor Bali regelen, en op zaterdag 28 augustus weer het vliegtuig in.

Na zondagochtend wakker te worden in ons hotel in het centrum van Kuta besloten we de stad wat te verkennen. Al snel kwam ik erachter dat dit typisch Azie is. Overal langs de straat proberen mensen je van alles aan te smeren. Transport, eten, zonnebrillen, kleren, parfum, noem maar op. Op t begin was ik nog erg vriendelijk, bedanken en vriendelijk 'nee' zeggen, maar na een lange straat was ik er alweer klaar mee en liep ik maar stevig door, denkend 'Ik hoor je niet!'. Wel heel grappig was dat Em en ik allebei een nieuwe zonnebril nodig hadden, dus die hadden we ergens in een winkeltje gekocht, na flink afdingen. De jongen van het winkeltje had hele verhalen tegen ons en we hebben er nog een tijdje staan praten, tot hij ons meer en meer wilde aansmeren. We hadden onze namen verteld aan hem, dus vanaf dat moment, elke dag als we door die straat liepen, dan hoorde ik al van verre iemand roepen: 'Anna! Anna! Here! It's Alex!!' Als we aan zijn kant van de straat liepen dan kregen we meteen een knuffel en als we aan de andere kant liepen dan stond hij als een idioot te wenken dat we naar hem toe moesten komen. Dus elke dag, vaak op de heen- en de terugweg, werd ik luid begroet. 'Anna, you need more sunglasses?' Nee dank je, we hebben al een zonnebril bij je gekocht. 'Oh Anna, buy one more, for my good luck!'. Zo ging dat dan, ergens wel lachwekkend. :)

Op onze eerste dag besloten we maar meteen te genieten van het goedkope Aziatische leventje. We hebben een heerlijke massage gehad, een facial, pedicure en onze nagels zijn gelakt, erg schattig met bloemetjes en al. Ze zijn met 6 dames zeker 2 uur met ons allebei bezig geweest, en uiteindelijk betaal je dan omgerekend zo'n 30 euro per persoon. Later in de week kwamen we erachter dat dat zelfs nog duur is. Het geld is daar zo onwijs verwarrend omdat 100.000 IDR ongeveer 11 AUD is, dus het gaat voor je gevoel om mega bedragen.

Om aan het drukke en toeristiche Kuta te ontsnappen zijn we op onze tweede en derde dag in Bali een 2-daagse tour rond het eiland gaan doen. 's Ochtends werden we opgehaald door een auto met een prive gids en chauffeur, een vrouw en een man, twee goede vrienden en een onwijs leuk stel. De eerste ochtend stond in het teken van Balinese cultuur. Zo hebben we gezien hoe alles hier nog met de hand wordt gemaakt. Handwerk, kleding, zilversmeden, hout bewerken en het maken van koffie en thee (Wist je dat koffie soms gemaakt wordt doordat ze bepaalde vogels koffiebonen laten eten, en wat ze daarvan uitpoepen wordt in koffie omgezet, jammie). Ook hebben we een traditionele Balinese dans gezien. Deze dansen worden elke dag uitgevoerd en er wordt een hele show van gemaakt. Geweldig mooie kostuums, een heel 'orkest' die alles begeleidt, zelfs in die mate dat er nauwelijks wordt gesproken in de show. Het gaat in de dans voornamelijk om het eeuwige gevecht tussen de Barong (goed) en de Rangda (kwaad). Uiteindelijk wint de Barong, maar hij kan de Rangda nooit doden, omdat er in alle mensen ook kwaad schuilt.

Na een lunch met prachtig uitzicht op de Batur vulkaan met een mega meer ernaast stoppen we bij de rijstterrassen. Echt prachtig! Zodra je dus wat meer naar het noorden reist wordt het landschap erg bergachtig en er wordt met deze rijstterrassen heel slim gebruik van gemaakt.
Als we eind van de middag bij ons hotel in noord Bali aankomen blijken we een hotel aan zee te hebben. Onze gids en chauffeur hebben een kamer naast de onze, dus we besluiten met z'n vieren naar het strand te lopen om te genieten van een geweldige zonsondergang. En ik moet zeggen, dit is weer een heel andere zonsondergang dan Australie, wow! Het zwarte vulkanische strand maakt dit ook weer een prachtplaatje. We duiken nog even het zwembad in, tsja, ik kan niet anders zeggen dan dat dit eigenlijk paradise is!

Op de tweede tour-dag moeten we al om 6 uur 's ochtends klaar staan, we gaan het water op om dolfijnen te spotten bij zonsopkomst. De sunrise is geweldig mooi, maar helaas is het zo druk op het water dat de dolfijnen zich weinig laten zien. Na het ontbijt vervolgen we onze reis naar een tempel in de bergen, waar monniken leven. Dit is ook een plaatje, en met uitzicht op zee. Wat wil je nog meer? Hierna rijden we door naar de Hot Springs, maar omdat het deze week vakantie is in Bali is het hier zo druk dat we het al snel gezien hebben. Door naar een geweldig mooie waterval, waar we eerst een flink stuk voor moeten lopen. Maar dan heb je ook wat! Met hoge snelheid komt het water naar beneden storten, en ik moet natuurlijk even proberen zo dichtbij mogelijk te komen. Dus, het water in, tot ik nog nauwelijks kan staan en het koude water vlak naast me neer klettert. Hier kan ik alle adrenaline uit mijn lijf schreeuwen, niemand die me hoort! :)

Op weg naar onze lunchplek stoppen we bij de Twin-lakes. Een geweldig stukje natuur hier! Op een van de uitzichtspuntjes staat een jongen met een aantal dieren. We raken aan de praat en hij verteld dat hij een aantal van deze dieren gevonden heeft toen ze nog een baby waren. Hij heeft ze verzorgd en grootgebracht en sindsdien wonen ze bij hem. We mochten nog wat foto's maken, dus ik sta op de foto met een slang om mijn nek, een kameleon in mijn armen en een vleermuis die rustig aan mijn jurk hangt. Op de slang na lopen (hangen) de andere dieren daar gewoon los, als ze willen kunnen ze gewoon weglopen (vliegen), maar kennelijk willen ze hier zijn. :)

Diner hebben we deze avond bij het bekende Tanah Lot. Een geweldige plek en tempel op een klif. Het is hier zo onwijs toeristisch en er zijn ook heel veel mensen uit andere delen van Azie. Kennelijk vinden mensen het nogal bijzonder dat Em en ik hier als 2 blanke meiden rondlopen in jurkjes, dus de een na de ander vraagt of ze met ons op de foto mogen. Al snel liepen we te grappen dat we er maar geld voor moesten gaan vragen! Bizar hoe kinderen en volwassenen helemaal trots en verlegen naast ons kwamen staan voor een foto. Ik voelde me net een tourist-attraction!

De volgende dag moesten we alweer vroeg op, voor een bezoek aan het bekende Bali Safari & Marine Park. Dit is niet zomaar een dierentuin! Veel staat hier in het teken van de olifant. Zo kan je zien hoe de olifanten een bad nemen, en net als er de meeste mensen om heen staan, spuiten ze het publiek flink nat. Heel grappig, ze lijken er echt lol in te hebben! Ook wordt er een show gegeven, waarbij mensen het verschil tussen de Afrikaanse en de Aziatische olifant word geleerd, en word er verteld over het gevecht wat olifant en mens in andere landen hebben. In deze show word verteld dat dit gevecht fout is. We zijn geen vijanden, maar vrienden. Om dit te 'bewijzen' komt er, nadat er een man in het water valt, een olifant het podium op gerend om hem te redden. Erg mooi gedaan. Ook tijdens een ritje op een olifant was goed zichtbaar dat olifanten heel slim zijn en dat als je ze met respect behandelt, je dit ook terug krijgt. Erg apart om op een olifant te zitten, ze zijn zo wiebelig! Maar erg gaaf!

Na een ritje op een kameel en kregen we ook nog de kans om met een Orang-oetan op de foto te gaan. Heel schattig, deze kleintjes liepen de hele dag rustig rond, een beetje te spelen. Zodra er een verzorger kwam stonden ze met hun armpjes omhoog ongeduldig te wachten tot ze werden opgetild. Ik moest op een bankje gaan zitten en zodra de verzorger hem naast me op de bank zette klom hij op mn schoot en begon hij met z'n 4 handjes mijn handen te inspecteren. Super schattig!

Een ander deel van dit park was de Safari. Je kon in een safaribus, met gids, door een bepaald deel van het park rondrijden en dan waande je je echt in Afrika. Leeuwen, olifanten, zebra's, om de hoek struisvogels, na de volgende bocht giraffes... erg wijs!

Na een dagje rustig aan doen stonden onze 2 laatste dagen in Bali o.a. in het teken van watersport. Voor de eerste dag betekende dit: Jetski, Bananaboat en Parasailing! De jetski vond ik al erg wijs! Er zat wel een mannetje achter me die aanwees waar ik heen moest, maar vol gas door de bochten en verder alles zelf bepalen. Ik heb eigenlijk alleen maar heel hard gelachen! :) En het parasailen was ook onwijs gaaf! Je bent nog geen 3 minuten in de lucht, maar toch, het hangen achter een speedboat, hoog in de lucht, terwijl je geen idee hebt hoe hoog je zit... tjsa, ook wel mijn ding! Op de laatste dag ontmoette we 's ochtends onze gids en chauffeur van de eerste dagen. Na een tochtje in een glass-bottom-boat (lees: een bootje met een glazen plaatje van 30 cm x 1 m) brengen we een bezoek aan Turtle Island en gaan we snorkelen. Hier zijn wederom weer mooie vissen te zien, maar vooral gaaf zijn de onwijs mooie zeesterren die hier op de bodem liggen. Deze had ik nog nooit gezien, erg indrukwekkend! 's Middags brengen we een bezoek aan de Uluwatu tempel en maken we wat foto's op Julia Roberts' 'Eat, pray, love' strand: Dreamland. Na een seafood diner op het strand worden we afgezet op het vliegveld. Het was een heerlijke week, maar stiekem ben ik blij om terug naar Australie te vliegen.

Darwin:
Sinds een week zijn wedus in Darwin. Op de tweede dag kwamen er een paar vrienden van Em: een Duits meisje, Lara en 2 Ierse jongens. Tsja, wat kan ik zeggen.... Ieren zijn altijd wel in voor een feestje, dus er is gegarandeerd een hele hoop te lachen! Mijn dagen in Darwin breng ik voornamelijk door met Lara in de 'stad', in de bieb, op het strand of in het water. Verder heb ik hier weer een vriendin ontmoet die ik maanden terug in Perth heb leren kennen. Heerlijk om na zoveel maanden bij te kletsen over onze reis, onze plannen, enz. Het voelt dan toch alsof je elkaar al heel lang kent, wat in de backpackers wereld misschien ook wel waar is! Darwin bevalt me dus goed. Je kan het geen stad noemen, er is geen hoogbouw, het is gewoon een groot dorp. Alles is op loopafstand en er is altijd wat te beleven. We zijn een avond naar een pyjama-party geweest, waar bijna iedereen in pyjama rondliep. Geslaagd feestje! Van ochtendmens ben ik nu dus weer een nachtmens! Maar, daar moet nu weer verandering in komen, want vanaf morgen wordt het 2 weken lang vroeg op. De komende 2 weken gaan we namelijk met een tour van Darwin naar Adelaide, dus van noord naar zuid Australie, dwars door het midden. Hier heb ik onwijs veel zin in! Dit is een van de laatste delen van Australie die ik nog niet heb gezien. Het plan was om 4 dagen na aankomst in Adelaide naar huis te vliegen, maar nu die datum dichterbij komt weet ik dat niet zo zeker meer. Ik kijk er erg naar uit iedereen weer te zien, maar de gedachte dat dit jaar en dit leven hier bijna voorbij zijn, is wel heel vreemd. Over mijn precieze thuiskomstdatum kan ik dus nog even niets met zekerheid zeggen. I'll keep you guys updated!