G'day mate!

Het werd nodig tijd voor een nieuwe update, want dat is alweer even geleden!
Na mijn laatste blog begin januari ben ik me meer en meer thuis gaan voelen op Leconfield. Nog dezelfde dag dat ik mijn laatste blog plaatste en we in de auto terug naar de farm zaten zei Courtney tegen ons: ''Ohw meiden, maak je geen zorgen over diner vanavond, vanavond eten we met z'n allen bij ons!''. Normaal koken wij elke avond, maar nu kwamen de kids van Tim op bezoek en had Courtney heerlijk taco's voor iedereen gemaakt en hebben we bij hun op de veranda gegeten, erg lief! Grappig was dat ik schreef dat de Australische zomer begonnen was en dat het daarna 2 dagen lang gegoten heeft, en als je hier eenmaal doorweekt bent is het freezing!! De rest van die week heb ik me vooral bezig gehouden met het maken van touwhalsters, een leuke bezigheid! :) Aan het eind van die week zijn we nog een avond met z'n achten uit eten geweest in de enige pub die er in de buurt is. Het is 'maar' een uur rijden en iedereen kent elkaar, heel grappig!

De tweede week van januari gingen Tim & Courtney nog een weekje naar familie en kregen wij voor 3 dagen een familie op bezoek voor een trail ride. Een hele aardige Australische familie met twee jongens van 10 en 12 jaar. Elke dag een beetje paardrijden, zwemmen en spelletjes doen, alles behalve een straf! Diezelfde week hadden we een kreupel paard (Sticker) wiens beentje elke dag gekoeld moest worden. Thuis zou ik de slang erop zetten, maar hier doe je simpelweg je bikini aan en neem je het paard mee naar de dam om daar een half uur in te staan. Gina en ik hebben het slim afgewisseld: de een hield Sticker vast, de ander kon wat rond zwemmen!

Op de donderdag voor de eerste school begon hebben we 's ochtends afscheid genomen van de trail ride familie en zijn we 's middags even een uurtje naar Tamworth geweest. Ik moest nodig naar een chiropractor en we moesten wat mensen ophalen vanaf het treinstation. Gelukkig was dit goed te combineren! We hebben Lizzy opgehaald, een Amerikaans meisje die afgelopen jaar 10 maanden op Leconfield heeft gewerkt en nu nog een weekje langskwam voor 1 school en om afscheid te nemen. Verder kwam Mette, een Deens meisje die de afgelopen 3 jaren meerdere keren voor een aantal maanden op Leconfield heeft gewerkt, voor een weekje langs met haar ouders. We waren donderdagavond pas laat terug op de farm, dus toen 's avonds laat de telefoon ging had niemand zin om nog op te nemen en Amberley zei: ''Ze spreken maar wat in, ik hoor het morgenochtend wel''. Toen we de volgende ochtend opstonden om te gaan werken en Amberley naar het 'kantoor' liep om de telefoon te halen kwam ze al na 5 minuten schreeuwend weer naar beneden gerend: ''Courtney has a baby and it's a boy!!''. Tijdens hun vakantie is de baby dus geboren: Blake Jeremy Skerrett. Bijna een maand te vroeg en hierdoor nog onwijs klein, maar gezond! En wat een leuke verrassing ook voor Lizzy & Mette! Courtney & Blake moesten nog 1,5 week in het ziekenhuis blijven, maar zijn inmiddels thuis bij een hele trotse Tim; leuk om te zien!

Een paar dagen na de geboorte van Blake begon het echte werk voor ons. Drie scholen achter elkaar, dus drie weken lang elke ochtend opstaan tussen 5:30 en 6:30, afhankelijk van je morning job. Vooral de monday morning muster is het benoemen waard. Als je op maandag morgen moet musteren moet je op zondagmiddag 2 paarden naar beneden halen. Op maandagmorgen moet je om 6:00 op je paard moet zitten. Hoewel het erg vroeg is geniet ik erg van deze job. Als je om 5:30 opstaat is het nog donker en fris, dan ga je naar buiten, zoek je je paard in het donker (handig!) en ga je poetsen en opzadelen. Om 6:00 je paard op (de muster is altijd met 2 paarden, altijd Justin en afwisselend Gina of ik). Dan neemt Justin het ene deel van de paddock en ik het andere deel. Terwijl het licht begint te worden rijd je dus alleen te paard over de heuvels, waarbij je regelmatig oog in oog komt te staan met een paar verbaasde kangoeroes en/of walibies. Halverwege ontmoeten Justin en ik elkaar om te overleggen hoeveel paarden we tot nu toe hebben gezien en aan de hand daarvan of het nodig is om helemaal aan de andere kant van de heuvel naar beneden te rijden richting het terrein van Tims vader, een lange weg! Gelukkig is er gras zat, dus meestal blijven de paarden in de buurt. Dan drijven we ze allemaal naar het hek, om daar met alle paarden te wachten tot de rest wakker is en met alle halsters omhoog gelopen komt om de paarden mee te nemen naar beneden. Dit kan soms wel even duren en dan opeens is de zon over de heuvels en voel je haar branden. Wow, wat een baan dit!

Tijdens de scholen hebben de studenten allemaal een vast paard voor de week. Amberley en Justin hebben ook hun vaste paarden, Gina en ik lopen elke morgen naar Tim om te vragen welk paard we die dag moeten rijden. Kevin & Graham rijden maar af en toe, afhankelijk van de vraag of we paarden over hebben en afhankelijk van al het andere werk wat zij te doen hebben. Gina en ik rijden altijd mee met de groep, behalve op maandagmiddag en een deel van de donderdag, dan moet 1 van ons eerder terug naar de farm om voor het eten te zorgen. Gina reed zelf nog maar een half jaar voor ze naar Aussie kwam, dus zij heeft over het algemeen de staffpaarden die goed handelbaar zijn. Ik rijd voornamelijk 2 paarden die verder niemand anders rijdt. Het ene paard heet Steal. Steal was tot een paar maanden terug het paard van Amberley, maar toen er een aantal jonge paarden waren ingereden kreeg Amberley een ander paard om te rijden. Steal kan onwijs haar buien hebben, dus ze geven haar zo veel mogelijk aan een betere ruiter waarvan ze verwachten dat diegene voor een paar maanden blijft, zo heeft Steal een vaste ruiter en dan functioneert ze veel beter. Eigenlijk wel een compliment dus! Ze zeggen dat Steal de eerste dagen altijd heel lief is voor een 'nieuwe' ruiter, maar dat ze daarna onwijs gaat uitproberen. Verder wordt ze soms iets te enthousiast als we schapen of koeien musteren, vandaar dat het geen studentenpaard is.
Het andere paard wat ik regelmatig rijd heet Mother In Law. Toen Tim haar voor het eerst zag had ze haar oren plat in haar nek en keek ze naar hem alsof ze hem iets aan wilde doen. Hij moest er eigenlijk wel om lachen en toen haar uitstraling na het laden nog niet veranderd was zei hij: ''Wat een bitchy paard, dit is echt een mother in law!''. Van die naam is ze dus nooit meer afgekomen! ;) Ik zeg altijd dat ze me haat omdat ze zo chagi naar me kijkt, maar als we op vrijdag 1 voor 1 een galopje maken buiten in de heuvels en ik als laatste naar de groep galoppeer dan is ze helemaal in haar sas. Volgens de studenten van de laatste school kon mijn paard vliegen. :)

Tijdens de tweede school kwam Gina op vrijdagmorgen met het nieuws dat ik Yodi mocht rijden. Justins eerste reactie: ''Whow, dat is nogal een upgrade!''. Yodi is een van Tims beste polopaarden en wordt alleen gebruikt voor scholen in noodgevallen. Oke, ik voel me vereerd! Yodi bleek een onwijs fijn paard om te rijden. Super super lief, erg gevoelig en super wendbaar. Op vrijdagmiddag voor we met de studenten terug naar Tamworth gaan doen we een spelletje Team Penning. Je hebt een groep koeien in de arena met en z'n tweeen moet je hier 1 koe uit zien te krijgen, deze moet je tussen twee barrels door een andere yard in zien te drijven. Justin is hier erg goed in, dus hij doet altijd een demo na uitgelegd te hebben hoe het werkt. Deze vrijdag moest ik de demo samen met hem doen. En jaja, goed teamwork, een super wenbaar paard, 180 graden wending in galop en hoppa de koe is binnen! Was ik best een beetje trots op!

Verder blijft natural horsemanship me onwijs boeien. Tijdens de scholen doet Tim altijd 2 demo's: op dinsdag met een jong paard en op woensdag met zijn eigen paard waar hij al een stuk verder mee is. Twee weken terug werden er op dinsdagochtend 2 Brumbies (Australische wilde paarden) gebracht! Met 1 heeft hij de afgelopen 2 weken de dinsdagdemo gedaan. De eerste week duurde het 3 kwartier voor hij de jonge Brumby kon aanraken en een halster om kon doen, de week daarbij duurde het slechts 10 minuten. Het is zo gaaf dat je steeds beter gaat zien en begrijpen wat hij op welk moment en met welke reden doet. Erg leerzaam dus! Verder hebben we Billy, een jong paard die tijdens de eerste school voor het eerst in maanden een zadel op had en weer voor een demo werd gebruikt. Hij pikte het zo goed op dat Tim de week erna gewoon op kon stappen in een soort van longeercirkel en met zadel en touwhalster wat ronddraafde en galoppeerde, zonder problemen! 2 dagen later mocht Billy mee de heuvels in, echt onwijs knap. En hij heeft nog geen bit in gehad. Respect voor Natural Horsemanship dus!

Verder ben ik inmiddels aardig ingeburgerd met het koken op kampvuur voor 30 man en hebben we erg veel lol op woensdagavond: spelletjes avond! Hoewel ik meestal rond 21:30 in bed lig zijn dit erg leuke weken! De laatste school was zelfs overboekt, waardoor de sfeer aan het begin van de week iets gespannen was, maar als alles goed gaat dan loopt t vanzelf los. Genieten dus!

Op de vrijdag na de eerste school was het Country Music Festival in Tamworth is volle gang. Op vrijdagmiddag gaan we met de studenten mee naar Tamworth, gaan daar met zn allen uit eten, gaan stappen (als ik tenminste niet al slaap voor die tijd) en slapen die nacht in het hostel. 's Ochtends vroeg uitchecken, snel wat internetten, wat eten inslaan en dan terug naar de farm om alles op te ruimen en voor te bereiden voor de volgende week. Het weekend van het Country Music Festival waren er op straat overal straatmuzikanten te vinden, onwijs gezellig! Ook op zaterdag was het zo druk op straat dat Gina en ik internet een beetje geskippt hebben en lekker hebben rondgelopen en hebben genoten van de sfeer die er op zulke dagen in de Country Music Capitol of Australia hangt. Dit weekend heb ik ook eindelijk mijn eigen echte cowboyhoed gekocht! Op de farm is het traditie dat je nieuwe cowboyhoed wordt ingewijd op donderdag. Op donderdag casteren we namelijk de kalfjes en de ballen moeten toch ergens in meegenomen worden terug naar de farm om ze daar op de BBQ te gooien...... Juist, je snapt 'm al. Gelukkig is m'n hoed bruin, dus je ziet al het bloed al bijna niet meer ;)

Verder hebben we in weken geen regen gezien en is het continu tussen de 35 - 42 graden. Echt te warm als je het mij vraagt. We hadden vorige week zelfs al een student die klaagde over dat we geen airconditioning op de farm hadden, haha. En ik kreeg al wat vragen over de cycloon van afgelopen week, maar die beinvloedt ons absoluut niet. Als ik in dat gebied wil komen dan staat me eerst een autorit van maarliefst 36uur te wachten. Dus, no worries!

En even een reactie op wat reacties van jullie: ja, we hebben hier heel veel koelkasten en vriezers, en nee, geen wet-tshirt-contest voor mij momenteel! ;)

Nu we de eerste 3 scholen hebben gehad en we 3 weken lang 6 dagen in de week gewerkt hebben, hebben we dit weekend vrij! Vrijdagavond zijn we met de studenten meegekomen naar Tamworth en we blijven 3 nachten in het hostel om maandagochtend door Tim te worden opgepikt voor een week met andere bezigheden dan de afgelopen 3 weken. Nu hebben we dus eindelijk even tijd om niets te doen en gisteravond zijn we met een hele groep naar de bios geweest. Helemaal leuk dus! Ik blijf hier voorlopig nog wel even hangen, ik kan het erg goed vinden met al mn collega's enik geniet. Maaaaaaar, hoe is het eigenlijk met iedereen thuis? Nu ik in the middle of nowhere zit kom ik regelmatig voor verrassingen te staan als ik terug in Tamworth ben en wat Aussie vrienden opbel. Dus hoe is het met jullie allemaal? Mailen, smsen en bellen (goedkoop via internet op het vaste nummer van de shed!) is toegestaan! Ik ben nieuwsgierig! :)

Heel veel liefs vanuit het Country Life!

p.s. voor de geinteresseerden in hoe het er bij ons op de farm aan toe gaat staan er wat leuke filmpjes op youtube, dit is een goed voorbeeld van hoe mijn weken tijdens de scholen eruit zien! http://www.youtube.com/watch?v=oS_xsym14PQ