Dag lieve mensen!

Wat kan er in 2 weken tijd veel gebeuren, echt ongelofelijk! Als ik nu terugdenk aan de afgelopen weken weet ik nauwelijks waar te beginnen met vertellen! Laat ik maar beginnen bij Cairns, daar zijn we 2 weken geleden heen gevlogen. Mijn eerste indruk van Cairns was dat het nogal wat weg had van Tenerife. Iedereen die ooit op de Canarische Eilanden is geweest kan het zich vast nog wel voor de geest halen: je komt aan gevlogen en je ziet alleen maar zee en bergen. Eenmaal in de taxi naar het hostel valt het op dat het dorp (want dat is dit echt in vergelijking met Sydney!) onwijs toeristisch is en op elke hoek zie je restauntjes en palmbomen. In eerste instantie zaten we met z'n vijfen op een kamer in een hostel: Bas, Eef, Maris, Reggie en ik. Dat was wel echt een heel ander hostel dan we gewend waren, de mensen hier lagen de hele dag voor de tv, niet helemaal onze stijl. De eerste 2 dagen heeft het bijna alleen maar geregend, maar daarna is het compleet omgedraaid en sindsdien is het hot, hot, hot! Na 4 dagen zijn we met de 4 meiden naar een ander hostel gegaan, een hostel aan zee en bij de lagoon! Je mag hier de zee niet in in verband met de krokodillen, dus de lagoon is een prima alternatief. Mooi, groot en direct aan zee. Hoe heerlijk om op elk willekeurig moment de deur uit te stappen en bij zee te kunnen gaan zitten! Ik had verwacht heel erg dingen op een rijtje te gaan zetten hier, maar ik moet zeggen dat ik zoveel meemaak in korte tijd dat ik niet eens tijd heb om dat allemaal te verwerken, laat staan dingen vanuit Nederland. En eigenlijk vind ik dat ook wel even prima zo!

Na een paar dagen druk op zoek te zijn geweest naar een auto (met op dat moment, helaas met weinig succes) besloten we dat het tijd was voor een paar leuke tours! Tijd voor River Tubing! Met een bus de bergen in, zwemkleding aan, zwemvest aan, naar de rivier toe en daar jezelf in een grote reddingsband hijsen, om zo tussen de rotsen, de takken en de stroomversnellingen door de rivier af te tuben! Dat ging af en toe nog best snel, helemaal cool dus! De dag daarna stond het Great Barrier Reef op het programma. Hier heb ik zo naar uitgekeken en ik heb genoten!! Met een zeilboot met ongeveer 25 mensen en 5 'dive instructors' de zee op, op weg naar het Great Barrier Reef! Na een tocht van 2 uur, waarin ik overigens weer aaridg last van zeeziekte had (maar uit eerdere ervaring wist ik dat je naar de horizon moet blijven kijken, dus gelukkig ging het dit keer goed!) en een dolfijn te hebben gespot, kwamen we in de buurt van Green Island. Anker uit en duikoutfit aan! Natuurlijk vinden die dive instructors het onwijs leuk om even een emmer koud water over je heen te gooien voor je in het water bent geweest... tsja, alle mannen zijn ook hetzelfde! ;) Van ons vieren was ik de enige die al eens gedoken had, maar die duik op Elba was hier helemaal niets bij! Van de boot afspringen in het water, even oefenen met ademhalen en daarna werden Maris, Reggie en ik door een van onze dive instructors meegenomen de diepte in. Ik had een camera aan mn shirt gebonden, dus heb hele gave filmpjes kunnen maken. Ik had wel erge last van m'n oren toen we richting de 5 meter diepte gingen, maar je ziet zoveel moois om je heen dat ik dat maar voor lief heb genomen! Vooral het zien van Nemo was echt een gaaf moment, daar doe je het toch ook wel een beetje voor! Eenmaal terug op de boot kregen we een heerlijke lunch en bleken er haaien om de boot heen te zwemmen! Maar, no worries, dit zijn rifhaaien en ze zijn ongevaarlijk! Daarna werden we met de speedboat op Green Island gedropt. Hier heb ik echt mn ogen uitgekeken, wat een bounty-island! Onwijs gaaf was dat we net het strand op stapten toen een lifeguard ons vertelde dat er sea-turtles in zee zwommen! Vol verwachting keken we rond, en inderdaad! Af en toe zag je opeens een koppie boven het water uitkomen, whow!!! Eef en ik konden van deze aardige lifeguard een snorkelset lenen en we zijn met zn 2en, gewapend met onderwatercamera, op turtle-jacht gegaan! Boven water zoeken, snel erheen zwemmen, en dan onder duiken. En dit was echt de ervaring van ons leven! We hebben op nog geen halve meter boven een sea-turtle gezwommen, kwamen steeds dichterbij en hij zwom compleet relaxed door! Met een uber-relaxte slag in hetzelfde tempo, zich absoluut niets aantrekend van die 2 meiden die boven hem zwommen en af en toe boven water kwamen, om elkaar dan aan te kijken en WHAAAAA te roepen. Dit is zo ongelofelijk gaaf!!! Wat een mooie beesten, precies zoals ik me ze had voorgesteld! Nog hele gave foto's gemaakt op het strand van Green Island, dat prachtige eiland verkent en daarna snel terug naar de boot om nog meer te snorkelen. Tijdens de, wederom 2 uur durende terugtocht naar Cairns heb ik geen enkele last gehad van zeeziekte, ik denk dat de dolfijn, nemo, haaien en zeeschildpadden me in een of andere roes hebben gebracht ofzo!

De dagen daarna eigenlijk niet veel gedaan omdat het echt te warm was om iets te doen overdag. 's Avonds een paar keer bij de zee gezeten met Bas en de jongens, heerlijk met gitaar en zang erbij, nog een Australie-momentje! :)

In onze tweede week in Cairns waren we het op tijd slapen opeens zat en kregen we in de gaten waar je als backpacker 's avonds echt heen moet voor een gegarandeerde leuke avond: The Woolshed! Iedereen danst er op tafels en ze draaien hele leuke muziek. En het leukste: we kwamen er opeens zoveel bekenden tegen! Allemaal mensen van Australian Backpackers die ook mee waren met de Jumbo, maar ook meiden die in het hostel werken, werken op plekken waar we vaak eten en onze dive instructors waren er allemaal te vinden. Inderdaad: gegarandeerd een paar hele leuke avonden dus! Verder is het zo grappig hoe makkelijk je hier met mensen aan de praat raakt. Er is altijd wel een leuke openingszin, dus voor we het wisten hadden we opeens 'vrienden' uit Engeland, Ierland, Canada, Australie, Italie, Duitsland enzovoort! Het heerlijk hier aan het uitgaan is dat iedereen al vroeg begint en de clubs ook relatief vroeg sluiten, dus als je wil kan je ook nog op tijd naar bed. Helaas blijkt dat mij niet te lukken, want hoewel ik meestal een van de eersten was die richting hostel terug ging, lag ik altijd als een van de laatsten in bed. De ene keer besloot ik op weg naar huis toch nog even bij de haven te gaan zitten, de andere keer kwam ik onderweg allemaal bekenden tegen waar ik dan wel bij zee, dan wel in het hostel nog ellenlange gesprekken mee zat te voeren. Ik heb me dus zeker niet verveeld!

Afgelopen weekend zijn we naar Cape Tribulation geweest. Dit is in het noorden van Australie en ligt diep in het regenwoud. Het is de enige plek ter wereld waar 2 werelderfgoederen elkaar raken: het regenwoud en het rif. Op de eerste dag hebben we een crocodile river cruise gemaakt en 2 krokodillen gespot! Daarna met onze gids het regenwoud in geweest voor een guided walk. Het is echt net als Jungle Book! Overal lianen en slingers in de bomen, riviertjes, hele grote spinnen en je hoort de krekels continu! We hebben onzettend gelachen toen er langs het pad een hele grote spin zat en Eef riep dat ze een foto wilde van die spin met haar hand ernaast, zodat je goed kon zien hoe groot de spin was. Dus zij heel dapper haar hand naast de spin, maar voor ik mn camera kon scherpstellen viel/sprong de spin ineens 20 cm naar beneden! Eef begon keihard te gillen en wilde wegrennen, maar ze verstapte zich en zat op de grond voor het spinnenweb, haha! Daredevil! Ons hostel voor de nacht was meer een bungalowpark. Hele schattige huisjes langs de weg naar het strand toe. En het strand is daar echt geweldig. Het regenwoud gaat echt over in het rif! We zijn een wandeling gaan maken naar een lookout point, waarbij de door rivieren heen moesten lopen, over het strand, tussen de bomen door, en het uitzicht was waarzinnig! WHAAAAA ;) Op de terugweg naar het hostel moesten we opeens vaart gaan maken omdat het vloed begon te worden en we nog door het water terug moesten. Gelukkig hadden we allemaal onze bikini onder onze kleren aan, dus broeken uit, rugzak op je rug, schoenen in je hand en door de rivier heen waden, dat heeft echt wel wat. 's Avonds na het eten zijn we, op aanraden van mede-Jumbo'ers, naar het strand gegaan. Het gave is, dat, in tegenstelling tot Cairns, hier geen enkel lichtje te zien is op de bergen of op zee. Het is dus echt compleet donker. Ik heb echt nog nooit zoveel sterren bij elkaar gezien, echt magisch! Eef en ik zijn nog tot heel laat gebleven, in de hoop de bekende moon-rise te zien, maar die bleef helaas uit, misschien was het toch te bewolkt. Toch hebben we daar onwijs genoten van de sterren, de vallende sterren en de vuurvliegjes, heel erg mooi en rustgevend!

Op dag 2 van Cape Tribulation eerst lekker op het strand gezeten, gelegen, boekje gelezen en in het zand geschreven. Daarna met het busje en onze gids langs verschillende mooie uitzichtpuntjes (o.a. op de plek waar de Daintree river de zee raakt, de plek waar Steve Erwin is omgekomen) gereden, om vervolgens te stoppen bij Mossman Gorge. Dit is een plek tussen de bergen waar de rivier door het regenwoud stroomt. Het water is zo ontzettend helder, dat is echt bizar! Als een van de weinigen durfde ik het aan om een duik te nemen in het koude, maar heerlijk verfrissende water. Tussen de vissen en de stroomversnellingen, dat heeft echt wel wat! Daarna zijn we doorgereden naar Port Douglas, een plaatsje aan de kust op de weg terug naar Cairns. Wat een schattig plaatsje is dat! Met een haven en allemaal luxe restaurantjes en leuke winkeltjes, heel erg leuk!

Terug in Cairns begon ons volgende avontuur alweer, omdat we sinds gisterniet meer met z'n vieren, maar met z'n vijfen reizen! Ruby is een 15-jarige rode Ford Falcon station welke sinds gister is ons bezit is! We hebben de vorige eigenaresses beloofd goed op haar te passen en zijn nog diezelfde dag uit Cairns vertrokken. Op weg om nog meer leuke plaatstjes, mooie stranden en gezellige mensen te (her)ontmoeten! Ik ben begonnen met rijden en moet zeggen dat het links rijden me tot nu toe meevalt. Gelukkig is Ruby een automaat, dat scheelt wel! Ik moet nog het meest wennen aan dat mijn binnenspiegel nu links zit in plaats van rechts, maar verder gaat het best soepel. Ik heb de hele weg hierheen (zo'n 2 uur onder Cairns) maar 1 keer mijn ruitenwisser aangezet in plaats van de richtingaanwijzer! Veelbelovend dus! We gaan zo nog even matrassen regelen om in de auto te kunnen slapen, waarna we richting Mission Beach gaan rijden. Ik ben benieuwd hoeveel bekenden we daar weer tegen gaan komen. Hoe het ons de komende tijd met autorijden en alle andere dingen vergaat, zal te lezen zijn in mijn volgende blog! Hopelijk tot dan!